قدس آنلاین - بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس روزگاری از نهادهای مهم و تأثیرگذار جمهوری اسلامی ‌ایران بودکه با هدف حفظ آثار و نشر آنچه ارزش‌های دفاع مقدس جنگ تحمیلی ایران و عراق و ترویج فرهنگ مقاومت، ایثار، جهاد و شهادت نامیده می‌شود، به موجب فرمان مقام معظم فرماندهی کل قوا و بند ۲۲ شرح وظایف ستاد کل نیروهای مسلح، در تاریخ ۱۲/۷/۱۳۶۹ تأسیس شد که در اساسنامه «بنیاد» نامیده می‌شود. اساسنامه این بنیاد در تاریخ ۲۱/۵/۱۳۷۱به تصویب مقام معظم رهبری رسید و به موجب تدابیرِ مورخ ۳۱/۶/۱۳۷۷معظمٌ‌له، اصلاح گردید.

این بنیاد ضمن برخورداری از پشتیبانی عمومی‌ و حمایت‌های ستاد کل - با توجه به مفاد این اساسنامه، گستردگی مأموریت و ضرورت ارتباط مستقیم با نهادها و سازمان‌های ذی‌ربط و سایر دستگاه‌های مؤثر در حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع‌ مقدس و اجرای مأموریت ستادی- تابع ضوابطی است که به تصویب هیأت‌امنای بنیاد می‌رسد. در ساختار و چارت سازمانی، بنیاد سازمان ادبیات و تاریخ دفاع مقدس منظور شده است. در دوره‌های مختلف بنیاد به ریاست افراد مختلف و با سیاست‌های متفاوت هدایت شده است. وظایف اصلی بنیاد ایفای نقش ستادی (شامل سیاست‌گذاری، هدایت کلی، هماهنگی، نظارت و حمایت) در حفظ آثار فرهنگی جهاد و دفاع‌ مقدس و سپردن کارهای اجرایی به دستگاه‌های علاقه‌مند است. در طی سالیان گذشته، بخش ادبیات در عرصه تولید و حمایت از آثار دفاع مقدس بسیار تأثیرگذار و فعال بود. با تغییر و تحولات مدیریتی در سطح کلان متأسفانه برخی از مدیران بنیاد کم‌کم به نقش محوری ادبیات در حفظ ارزش‌های دفاع مقدس را نادیده گرفتند و این بخش را عملاً عقیم کردند. تا جایی که بنیاد دیگر نتوانست جشنواره تأثیرگذار و ارزشمند «داستان کوتاه یوسف» را برگزار کند.

عدم حمایت اصولی از ادبیات دفاع مقدس گواهی برای این مدعا بود که مدیران بنیاد هیچ‌گونه آشنایی با وادی ادبیات و میزان تأثیرگذاری آن نداشتند و لاجرم تمامی‌ دستاوردهای بنیاد در این حوزه را ناخواسته از میان بردند. در طی سال جاری بنیاد ظاهراً قصد دارد این بخش را با هویت و ساختار جدیدی بازآفرینی کند اما به‌گونه‌ای کاملاً نامتعارف و عجیب.

دعوت از نویسندگانی که سالیان دراز در حوزه ادبیات ضدارزش‌های دفاع مقدس می‌نوشتند و به‌نوعی ترویج‌دهنده داستان‌های ضدجنگ و ضدارزش‌های دفاع مقدس بودند، به شورای ‌عالی ادبیات داستانی تصمیمی‌ عجیب و غریب است. متأسفانه در دستگاه‌های فرهنگی هیچ سازمان و نهاد نظارتی وجود ندارد و عملکرد آنها ارزیابی نمی‎شود. در چنین شرایطی جای تعجب نیست که بنیاد از این پس، آثاری در زمینه ضدارزش‌های دفاع مقدس را تولید یا از آنها حمایت کند.